Kadir Mevlam seni öğmüş yaratmış Çiçekler içinde birdir menevşe Bitersin güllerin harı içinde Korkarım yüzüne batar menevşe
Yaz gelir de heveslenir bitersin Güz gelince başını alır gidersin Yavru niçin boynun eğri tutarsın Senin derdin benden beter menevşe
Senin meskenindir kayaların sengi Kokusu menevşe güldür irengi Aradım dünyayı bulunmaz dengi Güzel yatağında biter menevşe
Bakmaz mısın Karac oğlan haline Giarp bülbül konmuş gülün dalına Kadrin bilmeyenler alır eline Onun için eğri biter menevşe |